MS Magellanes (19 dec - 22 dec) (Piep)

Na een wat gehaast vertrek uit het hotel omdat we opeens moesten inchecken, hadden we nog twee uur over om door te brengen rondom de haven. Tijd dus voor een ontbijtje! In een lokale overdekte markhal ontdekken we kleine standjes waar je door een deurtje een soort huiskamertje ingaat. Het is er piepklein en een beetje scharrig, maar we durven het aan. De mosselen en oesters die we bestellen stellen ons niet teleur! 1 portie = 23 oesters, dat is weer eens iets anders dan die 6 bij Harrods! Ook de mosselen zijn 3 tandjes groter dan die die wij kennen. Na deze geweldige lunch gaan we weer naar het vertrekpunt in de haven, waar inmiddels elke toerist in Puerto Montt zich heeft verzameld.. 350 nieuwe vrienden staan ook te trappelen om aan boort te gaan..

Nog wat wachten en nog wat anouncements; Geen overmatig alcohol gebruik + geen drugs aan boord, er is een cel en kapitein Carlos heeft het recht je daar in te stoppen, het lijkt wel een schoolreisje!


Dan gaan we aan boord. We zoeken onze bunkbeds die heerlijk blijken te zijn. Met zijn vieren slaap je in een soort afgesloten geheel en aan de open kant van het bed zit een gordijntje waarmee je je helemaal van de wereld kan afsluiten. Hp ontdekt dit al snel en verdwijnt elke keer weer met zijn boek achter het gordijntje, of anders met het boek in de bar..

De komende drie en een halve dag zijn we aan boord van dit schip, dat naast toeristen ook vracht vervoerd naar Puerto Natales. Langs de kust van Chili varen we door fjorden naar het zuiden. Dit deel van Chili is helemaal afgesloten van de wereld.
Het bestaat uit allemaal losse eilanden waar geen wegen zijn en niemand woont. Het enige bewoonde stukje is Puerto Eden, een nederzetting van 180 man ongeveer halverwege. Van oudsher zijn deze mensen nomaden die 80% van de tijd doorbrachten in boten en zo vissend de tijd doorbrachten. Nu wonen ze bij elkaar in huisjes en zijn ze voor elke toevoer van producten afhankelijk van de boot die twee keer per week langskomt.

Als uitje worden we door de mensen uit Puerto Eden opgehaald met bootjes en mogen we een kijkje nemen in hun dorp en kunnen we hele mooie spullen kopen..
Er niet niet heel veel te zien, behalve een Veritijn die HP herkent en ze kletsen wat:

Deze geisoleerde locals willen natuurlijk ook wel eens naar de grote stad en dan varen ze een stukje mee op de boot. Net als deze kleine meneerdie na enige aanmoediging van HP en Paul gezellig een paar submarinootjes op had. Blijft gezellig integreren met de lokale bevolking...


En zo varen we rustig een paar dagen door, veel fjorden, best veel regen en veel gezelligheid.
Iedereen hangt een beetje rond op de boot en al snel hebben we drie nieuwe vriendengroepen. Allereerst drie vrienden uit Australie, die eigenlijk niks anders doen dan bier drinken, verhalen vertellen en heel hard lachen. Een canadese jongen met een eigen boortoren die hij met twee vrienden exploiteerd?? En Cindy en Paul die we later nog tegen komen in Torres del Paine.

Onderweg komen we langs de grootste
gletsjer van het zuidelijk halfrond Pius XI. Daarna nog veel fjorden totdat we aankomen in Puerto Natales.