21 May 2007

Ijsland


Ons bezoek met kerst aan Ijsland smaakte toen ondanks de storm en regen naar meer. Omdat je zonder extra kosten in Ijsland een paar dagen kan uitstappen heb ik besloten om van Donderdag tot Zondag te gaan uitwaaien op dit mooie, vreemde eiland. Ijsland is fantastisch maar je moet wel goed tegen wat regen, sneeuw, wind en kou kunnen. Ik weet niet precies wat ik had bedacht toen ik mijn tas inpakte maar het idee om 3 dagen met een bivak zak en zonder tent te gaan "kamperen" lijkt op het moment dat ik aankom (temperatuur rond het vriespunt, windkracht 8 en regen/sneeuw) toch niet zo'n heel erg goed idee. Na ampel beraad met mijzelf de Toyata Yaris huurauto ingewisseld voor een exemplaar met achterbak. Spullen in de auto en gaan!

De eerste stop is na 2 km bij Tom en Gaby een nederlands stel dat we tijdens de kerstvakantie hebben ontmoet. Beide zijn Fysiotherapeut en wonen al 3 jaar op Ijsland. Ideaal om samen met twee locals een route uit te stippelen. Ik rijd 's avonds door naar het gebied Hveragoroi wat bekend staat om zijn geothermische activiteiten.

Overal komt heet water uit de grond geborreld en spuiten geysers je om de oren. In dit surrealistische landschap mijn auto geparkeerd en genoten van een goede en welverdiende nachtrust. Aangezien het hier bijna midzomer is en ijsland op de poolcircel ligt wordt het bijna niet meer donker. Bizar om te merken dat om 9 uur 's avonds de zon gewoon nog hoog aan de hemel staat en dat het eigenlijk niet echt meer donker wordt.

De eerste dag ga ik op zoek naar de warme beek van Hvaeagoroi Al het warme water uit de verschillende geysers verzameld zich in een rivier met kraakhelder water van 39 graden celcius. Na twee weken drukte de wereld even helemaal voor mezelf. Ik geniet van de rust en het natuurschoon, neem af en toe eens een duik en kan alles van de afgelopen weken weer even rustig op een rij zetten.

In de middag met de auto nog wat highlights bezocht in de regio - wat een mooi, ruig en spookachtig land. de foto's zeggen genoeg. 's avonds rijd ik naar de een ruig natuurgebied wat bekend staat als ideaal wandelgebied. Met mijn huur auto kom ik niet zo heel ver, als een ijslander zegt dat het alleen voor jeeps is neem hem dan serieus. Ik parkeer de auto en rol mijn slaapmat uit middel in een geheel verlaten en spookachtige valei. Raar om zover als je kijkt niets dan leegte te zien.



Zaterdag vroeg op om de natuur in te trekken. Het waait keihard en het is koud dus mij volledige pak aan en slaapzak en thermo deken mee voor het geval dat. Ik kan met de auto niet verder en besluit verder te gaan lopen. Helaas heb ik geen goede kaart tot mijn beschikking dus we moeten het op gezond verstand en de sterren doen. Na ruim twee uur buffelen komt een een ijslandse ranger voorbij met zijn jeep die mij een lift geeft naar de eerste hut (ijslandse rangers zijn cool). Ik krijg even een proefje van hoe het is om met een 4*4 door dit maanlandschap heen te crossen. Ondanks dat deze gast 70 is rijd hij als een 20 jarige en ik heb mijn eerste camel trophy ervaring te pakken.


Ik ben dit jaar de allereerste bezoeker van de hut. Dit weekend wordt de hut door een ijslandse familie opgeruimd en opgeknapt. Zij zijn allemaal bijzonder hartelijk en ik wordt meteen betrokken bij het opzetten van de 18 m hoge vlaggemast en het hijsen van de ijslandse vlag (incl het zingen van het volkslied). Voor de lunch nog een top opgelopen en genoten van het uitzicht over de vallei.


Na de lunch krijg ik een lift van een ranger in een nog grotere jeep. Hij dropt me in de middle of nowhere en hiervandaan moet ik de auto proberen terug te vinden. Ondanks de kaart en het relatief overzichtelijke gebied een aparte ervaring. Na een uur of 5 lopen terug bij de auto die gelukkig niet is weggewaaid.

Om mijn laatste avond niet in volledig isolement door te brengen rijd ik nog terug naar Reykjavic voor een kijkje in de beruchte ijslandse party scene. Ondanks dat er niet meer dan 500 jongeren op ijsland zijn doet iedereen erg zijn best om er knal hip uit te zien. Gasten zijn een soort Pete Dorthey imitaties (incl hoedjes en stropdasjes) en vrouwen zien er redelijk catwalk ready uit. Aardig contrast met de rauwe vissershaven op de achtergrond en de ruige omgeving. Nog even veel te veel betaald voor een hapje eten/drankje (ijsland is echt erg duur) en om 12 uur nog even genoten van de ondergaande zon op de camping.

Vandaag weer terug naar Boston, Ijsland is fantastisch en ik begin nu de weg te kennen. Volgende keer zeker weer een stopover.

Nederland

Nederland

Vanuit de enige anarchisten bar in Ijsland een korte update van de afgelopen week (veel interessante types hier - en dure koffie, ik zie er vast niet anarchistisch genoeg uit). Heb net het boekje "everything you ever wanted to know about Anarchism" ik moet zeggen dat ik nog wel wat kritische vragen heb ten aanzien van het anarchistisch gedachtengoed maar denk dat ik het gezien de hoeveelheid dreadlocks en hanekammen maar even voor me houd.

Na een paar dagen in Boston te zijn geweest op de 8e Mei vertrokken richting NL voor een aantal zakelijke besprekingen en wat familie bezoek. Aangezien we nog een paar gratis tickets hadden van Icelandair vloog ik via Reykjavik naar NL. Ik had met Dirk de dispuutsgenoot een huizenruil geregeld, hij zit tijdens mijn afwezigheid in ons huis in Boston en ik mocht op zijn rete gave studentenkamer in Utrecht logeren. Met het treintje naar Utrecht en daar gezellig aan de koffie in Motel Steenweg mijn logeer adres voor de komende week. Heerlijk om weer eens de sfeer van een echt ouderwets studentenhuis te proeven. Ik merk dat ik nog steeds geniet van de ontspannen onderlinge omgang, de zinloze projecten (playstation spelen via de beamer in de GeRu), de volle asbak/vuilnisbak/kattebak/glasbak, en de unieke sfeer van een studentenhuis.
's avond uit eten met Tops, halverwegen de avond versterkt door Jeroen en ten slotte schoof Frodo ook nog even aan. Was weer een ouderwets gezellige avond.

Rest van de week gevuld met brak zijn (donderdag ochtend) en vrijdag werk. Na een bijzonder geslaagde avond in Rotterdam met de Taxi naar Utrecht om daar Annique in mijn armen te sluiten ! Annique is als verrasingsgenoot overgekomen voor de vrijgezellen van Jorina, een van haar JC genoten. Grappig om elkaar om 2 uur 's nachts in Utrecht te treffen. Geloof niet dat we heel veel zinnigs hebben gezegd maar Annique leek erg blij om me te zien.....;-)

Het weekend vooral met familie doorgebracht goed om iedereen weer even te zien en bij te praten. Op de zondag op tijd uit de veren om mijn oude hockeyteam naar het kampioenschap te juichen. Helaas moet ik constateren dat mijn vertrek niet heeft geleid tot mindere prestaties en dat we na elf jaar gezamelijk hockeyen langzaam maar zeker aan de poorten van de tweede klasse staan te rommelen. Helaas was de druk te groot en ondanks de support vanaf de zijlijn hebben we onze promotie naar de tweede klasse een jaar vooruit moeten schuiven.

Na van de eerste teleurstelling te zijn bekomen als nog de champagne ontkurkt en gevierd van we inmiddels al 11 jaar samen met elkaar hockeyen en elkaar nog steeds allemaal heel erg leuk vinden. Ongeveer iedereen had met het oog op het komende kampioenschap de maandag vrijgenomen (heel volwassen allemaal!) en we hebben ons net niet kampioenschapsfeestje vol overgave gevierd. Nadat we allemaal het clubhuis uit waren geveegd met zijn allen naar het Sticht voor een welverdiende sate in cafe de Rex.

Maandag tot woensdag gewerkt nuttig maar saai om over te schrijven op de blog. Donderdagmiddag naar Reykjavic gevlogen om nog een paar dagen uit te gaan waaien op dit wonderbaarlijke eiland.

San Francisco (TUCON)

voor mijn werk een week naar de jaarlijkse Tibco User Conference (TUCON voor insiders) geweest in San Francisco. De TUCON is gericht op de gebruikers van TIBCO producten dus gelukkig niet al te veel marketing praat en vooral interessante updates over de ontwikkelings richting van de productenset van TIBCO. Verder kun je het organiseren van conferenties goed aan amerikanen overlaten, veel visueel spectakel, muziek, goede sprekers (lullen kunnen ze die amerikanen) en het leuke is het werkt ook nog ! Na afloop van de Keynote sessies loop je toch weer geinspireerd naar buiten. In de avonden San Fransico in geweest met klant en collega's (Fishermans warf, Bluesbar etc etc. ) en heeele goede gesprekken gevoerd aan de hotelbar. Op de vrijdag nog gaan eten met Bertrand die nog heel even in SF woont (zie ook onze eerder post over SF) en aan het einde van de maand definitief terug gaat naar NL waar vrouw en toekomstig kind verblijven...

kortom weer een goede week gehad in SF, blijft een van de leukste steden van de USA.