Fam Pieters in Boston

Het was een beetje stil op de blog, maar dit kwam door hoog bezoek uit NL! Mijn ouders waren de afgelopen twee weken bij ons op bezoek.
Na 5 dagen met onafgebroken regenbuien waarbij stukken van de buitenwijken overstroomd waren is het sinds de fam Pieters is geland stralend weer, elke dag 25-30 graden, dus als wij werken verkennen zij de stad, met als resultaat dat ze in een week al meer gezien hebben dan wij..
Een van de leuke toeristenattracties van Boston is de Freedom trail. Een wandelroute langs alle historische plekken die door een rode lijn op de weg is aan gegeven. De wandeling begint bij het State House aan Boston Common, een groot park midden in de stad. Via downtown, Quincy Market, the North End en little Italy loop je naar de havens in Charlestown.

State House, Boston Common

Oud kerkhofje

Haven in Charlestown

Ander hoogtepunt van de dag ; Dim summen in Chinatown!

Duxbury

In het weekend willen we de buurt een beetje verkennen en stappen in de auto naar Newport in Rhode Island. Halverwege staat opeens alles vast.. De eerste echte file in Amerika omdat door een ongeluk de hele snelweg is afgezet en iedereen er over 1 afritje afmoet.. Na twee uur trek de airco het nog maar matig, maar kunnen we eindelijk omdraaien en komen we via een kleine omweg in Duxbury, een oude kustplaats ten zuiden van Boston. Er is toevallig een reunie van de plaatselijke scheepswerfschool en daarom kan je een tocht met een boot maken in de baai.

De kapitein schept heerlijk op over hoe duur de huizen in deze baai zijn, welke films er opgenomen zijn en wie er allemaal wonen. Ook schijnen de Pelgrims hier op deze plek het allereerst aan land gekomen te zijn, maar in de loop van de week blijkt dat elk zichzelf respecterend dorp tussen Boston en Cape Cod hier op een of andere manier aanspraak op maakt!

Dankzij Memorial Day kunnen we een dagje langer genieten van het mooie weer. De middag brengen we door op en rondom Harvard. Wilt, al 7 jaar Professor in het klassiek Chinees geeft ons een prachtige rondleiding. Hp en ik hadden hier al vaker rond gelopen, maar de anekdotes en wetenswaardigheden die we nu tijdens het lopen allemaal erbij kregen maken het geheel pas echt bijzonder.

Cape Cod

Na drie dagen hard werken vertrekken we vrijdagochtend alweer naar Cape Cod. Op aanraden van Sarah en Marco hebben we een huisje gehuurd in Provincetown. Na alle verhalen die we inmiddels hebben gehoord over dit oort dat ook bekend staat als P-town maken we ons een beetje zorgen.. In het lab, hoor ik verhalen die me doen denken aan Valkenburg op een dag dat heel NL en Duitsland vrij heeft.

Provrincetown by rain

Hier hebben wij alleen niets van gemerkt, omdat het weer net tijdens ons weekend wat minder was.. Maar elk voordeel hebt zijn nadeel, want nu was er dus helemaal niemand!

Dus hebben we uitgebreid de winkels en gallerietjes kunnen bekijken en hebben we heerlijk gefietst en gewandeld door de duinen, (bijna) zonder mensen tegen te komen.

Het leek misschien wel een klein beetje op Vlieland deze omgeving. Tijdens de regenbuien was er ook niet veel getreurd omdat ons huisje superleuk bleek te zijn! De buurmannen waren net klaar met opknappen en alles zag er even mooi uit. Elke kamer was geschilderd in een andere kleur en had andere gordijnen!

We hebben volop foto's gemaakt die we misschien kunnen gebruiken bij de inrichting van ons nieuwe huis, ons contract loopt tot 1 september en hopelijk vinden we iets zonder huisgenoot voor daarna.

En 's avonds lekker spelletjes gedaan. Hp en Jose hadden het een beetje moeite met het verhandelen han koeien; hier geeft Hp weer een duur paard voor bijna niks weg..

Frodo & DJ Tiesto

Vorige week in NY heb ik Frodo door alle drukte denk ik het minst gezien van alle mensen in New York. Gelukkig is Frodo nooit te beroerd om een stukje te reizen dus kwam hij afgelopen zondag met de Orient expres naar Boston. Om een uur of 3 Frodo opgehaald bij de bus in een af grauw Boston, al 48 uur non-stop regen, wind en ellende. Aangezien het niet te doen was om naar buiten te gaan hebben we een indoor programma voor Frodo opgesteld, na een rondleiding door het consulaat een Nederlandse kop koffie een geheel verzorgde rondrit door de stad. Vanuit de auto de highlights aan ons voorbij laten trekken.

Na een regenachtige rondrit een uitgebreide rondleiding door onze "crib", zijn we (weer door de stromende regen) naar Harvard gereden voor een wandeling over het Campus. Met annique haar pas mogen we de facaliteiten van Harvard op dus zijn we naar de Bibliotheek geweest. Harvard heeft hier in Amerika de reputatie dat ze een heleboel dingen al heel lang heel goed doen en dat zie je ook terug op de Campus. Een fantastisch complex, prachtig onderhouden en de sfeer ademend van een world class universiteit. Na een rondje Harvard naar onze stamkroeg de Shays, waar we onder het genot van een paar locale biertjes uitgebreid en openhartig hebben bijgepraat. Erg gezellig en een avond om te herinneren.

Maandag = werk met een zwaar hoofd
Dindsdag = werk
Woensdag = werk
Donderdag = werk

Donderdagavond = NL Borrel!!

voor het eerst in mijn leven naar de NL borrel, ik had hier gemengde verhalen over gehoord dus dan is meestal het beste om het zelf een keer mee te maken. Was een zeer geslaagde avond, veel leuke, diverse nederlanders ontmoet, gelachen en veel te laat naar bed gegaan. speciale vermelding voor Laurens Tops, de broer van Merijn die hier voor een congres was.

Vrijdag = DJ Tiesto

Waar een klein land groot in kan zijn!! het doorgesnoven neusje van de Nederlandse House zalm kwam voor een optreden op Lansdowne street, de uitgaanstraat van Boston. Het academische jaar is afgelopen en dat wordt hier gevierd. Eerst een outdoor optreden, en vervolgens de house club van Boston in: De Avalon!! Hier een ouderwets goede House avond gehad, tussen de afgetrainde americaanse straat vechters, blonde dollies, dronken studenten, uitgelaten Nederlandse en nog wat meer stond Tiesto het dak van de Avalon af te draaien. Ik ben geen house freak maar hier kan ik wel echt van genieten!

rest van het weekend = heel erg brak ;-(

p.s. voor de mensen thuis in Nederland: er wordt hier vol onbegrip gekeken naar de affaire Hirshi Ali. Niet zelden krijgt het eens zo liberale Nederland er op deze wijze zo van langs. In de wall street journal stond in grote letters de term Dutch Disease en wordt het volgende geschreven: „Eeuwenlang heeft Nederland bekendgestaan als een veilige haven voor dissidenten, vandaag de dag is het echter de Nederlandse dissident die op zoek moet naar een veilige haven”. Vooral in dit land waar iedereen immigrant is en de discussie gaat over oplossingen voor de gehele immigranten populatie van x miljoen mensen is het verketteren van een getalenteerde en uitgesproken politaca moeilijk te begrijpen.

Hans Horrevoets

afgelopen donderdag ochtend vroeg kreeg ik het bericht dat Hans Horrevoets, een van de zeilers die ik vorige week heb gezien in New York tijdens de zevende ettape van de Volvo Ocean Race overboord is gespoeld en overleden. De boot voer midden in de nacht in een zware zee op 2000 mijl uit de kust van Engeland toen er een golf overkwam. Toen het water was weggetrokken was Hans Horrevoets, de meest ervaren en oudste zeiler van de ABN AMRO 2 verdwenen. Er is direct een positioning boei overboord gegooid en de man overboord procedure is in werk gezet. In een donkere nacht en met golven van 4-5 meter hoog is het de bemanning gelukt om Hans in 40 minuten terug te vinden op de onmenselijk grote Atlantische Oceaan. Helaas was dit te laat en is het niet meer gelukt om Hans bij bewustzijn te krijgen. Hij is overleden terwijl hij deed waarvan hij zijn hele leven droomde, wedstijdzeilen op zee. Dream you live and live your dreams..... Door de intensive week in NY was dit opeens erg dichtbij en trekt mijn maag nog steeds samen als ik probeer voor te stellen wat daar moet zijn gebeurt. Mijn gedachten zijn met name bij zijn directe nabestaanden en de bemanning van de ABN AMRO 2 die, terwijl ik dit typ op zondag avond, nog steeds op weg zijn naar Engeland.

Taking a bite of the big apple

New York! New York!

Afgelopen dindsdag had de Volvo Ocean Race een pitstop in "the big apple". Omdat ABN AMRO aan deze race deelneemt en omdat Frodo in de organisatie van dit event zit ben ik de afgelopen week in NY geweest.
De manier om vanuit Boston naar NY te reizen is met de Fung Wah chinatown expres. Dit is een directe busverbinding tussen Chinatown New York en Chinatown Boston. Voor 15$ zit je vier uur in de bus en word je in downtown Manhattan afgezet. New York is de meest dynamische stad ter wereld waar je 24 uur per dag, 7 dagen per week wordt geleefd. Een multiculturele pressure cooker waar iedereen anders is. Dindsdag meteen naar een Borrel die werd gegeven om de aankomst van de boten in NY te vieren, veel champagne, hapjes, oude vrienden en stoere zeilers. Na afloop van de receptie in opperbeste stemming naar het Meat Packing District gegaan. Deze bizarre wijk herbergt een bonte verzameling met slachthuizen en marktgebouwen die gezellig naast de meest hippe bars van NY staan.

Woensdag ietwat brak maar zeker voldaan de stad verkend, wandelend door alle wijken heen naar kantoor waar ik de hele middag afspraken had. 's avonds was er de officiele receptie georganiseerd door ABN AMRO New York, nadat dindsdag al de closing bell op wallstreet door de kapiteins van de boten was geluid was er nu een receptie in Cipriani, het restaurant op wall street beroemd en berucht voor de hoge modellen dichtheid. Ook hier weer veel oud collega's, martini (shaken not stirred) en champagne. Daarna met het team van Volvo nageborreld in een cafe.

Donderdag was de feitelijke start van de race, op een viertal boten waren een kleine 750 gasten die vanaf het water de start van de 7e leg van de Volvo Ocean race mochten meemaken. De boten zijn indrukwekkend groot en snel, de achtergrond fantastisch, het gezelschap goed en ondanks een matige (lees waardeloze) start van de ABN AMRO boten een prachtige ervaring. Gelukkig is deze leg lang en terwijl ik dit typ ligt de ABN AMRO one weer op de eerste plek. Het is indrukwekkend om te zien hoe dit team vooraf aangeeft om mee te doen voor de eerste plek en dit dan vervolgens ook te realiseren. Er is een indrukwekkende media campagne omheengezet en in totaal werken er 120 man aan het promoten en supporten van de twee boten.






Vrijdag de hele dag lekker door de stad heen gelopen en de sfeer kunnen proeven, het is een prachige dynamische stad, vol energy en actie. Vrijdag avond nog wat gegeten bij de Sushi Samba met een leuke gemengde groep van vrienden, bekende en onbekenden. Zaterdag weer met de Orient express terug naar Boston en nu gelukkig nog een relaxte zondag..

Keep you posted.

HP

House Sitting in Suburbia

De afgelopen week hebben wij mogen proeven aan het leven in Suburbia, mijn collega is een week in NL en Annique en ik passen voor de gelegenheid op hun huis. Een hele week kunnen genieten van een riant huis in de bossen buiten Boston. We hebben hier alle ruimte en genieten van het terras, de tuin en een enorme selectie CD-s met muziek die ik nog niet kende. Daarnaast rust de zorg voor de twee "labradoodles" (kruizing tussen labrador en poodle) deze week deels op onze schouders, dus veel ballen, stokken en botten gooien.
Tijdens de BBQ samen tot de conclusie gekomen dat we allebei wel erg genieten van de ruimte en de rust, dus wie weet komen wij ooit ook nog in suburbia terecht.

Verder gisteren erg gezellige BBQ gehad met Tom, Femke (=vriendin die sinds kort ook in Boston is), Frank en Maaike, (die we op de Q-dag borrel hadden ontmoet).

Komende week naar NY voor de Volvo Ocean Race van de ABN AMRO bank, erg veel zin in!

Koninginnedag

Waar heel Nederland op zaterdag koniginnedag viert, blijft men in Boston trouw aan 30 april. De consul had blijkbaar geen rustdag nodig en nodigde ons uit in the Museum of National Heritage in Lexington. Haring, oude kaas, Heineken, saucijzenbroodjes en spekkoek, geserveerd door een leuke Hollandse jongeman!

De quote van de avond: Een mevrouw vraagt aan HP terwijl hij haar een haring presenteerd "Zo jongen, hoe is het nou om met je ouders in Boston te wonen?"
Al met al een gezellige borrel waar door wat onderbrekingen voor een speech van de consul, een presentatie over 400 jaar Rembrandt en het volkslied, wat weinig tijd over was voor het borrelen..

De rest van het weekend hebben we genoten van het huis van Marco en Sarah, het lijkt wel alsof we een weekje op vakantie zijn!

De honden en de poes lijken zich ook te vermaken!