67A Dana Street

We zijn al een paar weken geleden verhuisd en door het bezoek van Sas en Wies en daarna de twee weken Weston lagen er nog wat klusjes, maar nu is eindelijk (bijna) alles af!
De gordijnen moeten nog worden opgehangen of korter gemaakt en het bed komt deze week, maar zo ziet het er uit!

De keuken:





De slaap/studeer kamer:




De woonkamer/logeerkamer:



De badkamer:


En misschien hebben jullie ze al zien hangen; de kunstwerken van de JC en het bruidspersoneel


Vandaag in Boston heel veel regen, zodra de zon weer schijnt ook foto's van buiten!

Triple Io Vivat!

Of het nu kwam omdat de gezelligste rechtenstudent van Nederland hier inmiddels een maand zat, of dat het door David kwam (vierde jaars geneeskunde doet keuze vakken in Boston), ik weet het niet maar afgelopen week was een beetje de Boston studenten revival week, odz Triple Io Vivat, in Boston gooien we de boel nog een keer lekker nat.
In het inspirerende gezelschap van Maarten, Stephan, David, Merijn en Piepers hebben we een bijzonder volwassen week achter de rug;

Donderdag NLBorrels:

de maandelijkse societeits borrel van de Nederlandse gemeenschap in Boston - gewoon hard drinken, beetje blaaten en handjes schudden met gezellige nieuwe Nederlanders (enter David). Merijn, Ivanka en Maarten doen een gezellige naborrel tot een uur of 6. Maarten slaapt alleen..

Vrijdag:

Ik heb productievere dagen gehad in mijn leven, daarom de verleiding om de Vrimibo (vrijdagmiddag borrel) mee te pakken weerstaan en 's avonds mijn broques in de hoek geslingerd, een goed boek gepakt en rustig gecrashed in Weston.

Zaterdag:

De dag begint verwarrend met een SMS van Stephan om zaterdag ochtend om 11:54

Huh............is dit de hemel? Waar ben ik?............Hallo ik voel mijn benen niet meer ............water..............help................mamma

Vervolgens een wat warrig telefoontje van Maarten over dat hij tot 7 uur in de haven heeft gezeten. Om een kort verhaal lang te maken, Tom, David, Maarten en Stephan hebben zich prima vermaakt met een spelletjesavond met wat versnaperingen, om 7 uur 's ochtends hadden ze zin om te zwemmen en hebbeb ze een duik in Boston Harbor genomen om vervolgens met een stofzuiger, duikbril en vlag een korte parade te houden in de North End.

Wat je de jongens wel moet meegeven is dat ze keurig om 2 uur op de golfbaan stonden voor 18 holes golf. De frisse lucht en het goede gezelschap deed wonderen en buiten Maarten zijn zweetaanvallen leek er niets aan de hand. De eerste ronde van de Wayland open is overigens overtuigend gewonnen door Maarten - respect.



Om dit te vieren hebben we gezellig ge-BBQ-ed in Weston,


Merijn,

David

en Piepers vonden golf iets voor oude mannen en schoven dus bij de BBQ aan. De hele avond mooie, brakke en/of gave verhalen zitten vertellen over hoe mooi het studenten leven toch was (en voor david is)...

Zondag:

Doorgegaan waar we de avond er voor waren gebleven de hele dag mooie, brakke en/of gave verhalen zitten vertellen over hoe mooi het studenten leven toch was... 's Middags nog een kleine activiteit; naar het bos met Calvin en Hobbes.


Met zijn allen in de wagen


En iedereen is dikke vrienden!


Maandag:

werd David 24 en was het Merijn zijn laatste avond, dus dat moest gevierd worden. Uit eten onder het motto never change a winning team schoven voor dit feestje (je raad het al) Stephan, Maarten, Merijn, David, Piepers en ik aan. Lekker gegeten en de hele avond mooie, brakke en of gave verhalen zitten vertellen over hoe mooi het studenten leven toch was.....

Vooruitlopend op het enorme salaris dat Merijn binnenkort ongetwijfeld gaat verdienen was hij zo vriendelijk om bij de credit card roulette als winnaar uit de bus te komen (met als prijs de rekening voor de avond)

Op het einde moest er nog bijna even gebrast met een grote Amerikaan, waarom was niet helemaal duidelijk, maar hij heeft er ongetwijfeld om gevraagd.

Kortom een enerverende week, maar zoals altijd komt aan alle goede dingen een eind; Merijn is gisteren avond moe maar voldaan terug naar Nederland gegaan, Maarten en ik weer aan het werk, David aan zijn scriptie begonnen, Piepers heeft haar onderzoek weer opgepakt en Stephan is verder gegaan met de verovering van de Amerikaanse markt met zijn bedrijf. Een fantastische week achter de rug, met veel plezier, mooie verhalen en dito grappen en ook nog goede gesprekken. Zoals Stepan mailde "het was een weekend om in te lijsten", en zo is het maar net!

24 H New York

Okay, New York. Veel verhalen over gehoord, maar zelf meemaken is toch iets anders. Na een rit van 4,5 uur met de Fung Wah-express stonden we in Chinatown NY. Voor 15 dollar heb je dan een rollercoaster rit gehad over de highway. De chinese buschauffeur bestuurt zijn bus als een normale personenauto. Oftewel, links en rechts inhalen met 130 km/h. Bumperkleven, daarna hard remmen, toeteren en veel meer dingen die ik niet heb gemaakt door rustig verder te slapen.Iedereen kent de verhalen wel over NY... maar Merijn trapte er toch in. Na 5 minuten toch wat last van de nek. Ja, die gebouwen zijn toch wel erg hoog, en je blijft maar kijken.

Gelukkig had ik een goede tourguide bij me. In de korte tijd die we hadden toch veel dingen gezien. Het begon, zoals gezegd, door uit een rustige bus te stappen en terecht te komen in overwhelming Chinatown. Naar mijn mening is het zo dat als je 1 Chinatown hebt gezien, dat je ze dan heb je ze allemaal gezien. Maar toch, om juist daar uit te stappen in de drukte. Gelukkig had mijn tourguide het goede idee om na de eerste indrukken meteen maar rustig in een Peking Duck restaurant te gaan eten. Na een korte tien minuten stond er een volledig gebraden eend op tafel. Een goede start!

De fire truck, hierboven, "Engine Ten", is die van de firehouse naast ground zero. Ook daar natuurlijk een bezoek aangebracht. Erg indrukwekkend. En als je dan de jongens ook nog voorbij ziet rijden. Vooruit, dan maar als een echte toerist een kiekje.

Onder de amerikaanse vlag kom je trouwens echt niet uit. De NYSE heeft een mooie, zoals je kan zien. Maar op auto's, aan huizen eigenlijk overal zie je de star and stripes. En natuurlijk ook de stickers met "We support our troops". Na de diverse toeristisch hotspots was het tijd om ons te voegen bij onze lokale gids. Ineke, een kennis van Hp woont al weer een tijdje in NY en kent dus de echte hippe plekken van de stad. Van te voren had ze al wat reserveringen gedaan, dus we zaten goed! We begonnen met een drankje op het dakterras van hotel Gansevoort. (ja, de link werkt of kijk verder op hotelgansevoort.com). Voor de kenners: in het Meatpacking District. Voor de niet-kenners. 1 van de weinige dakterrassen in NY waar een bar is. Kortom een sjeike plek. Maar we waren nu ook met een echte kenner op stap. Normaal sta je in NY voor een beetje normale tent drie kwartier in de rij. Maar ja, das een beetje jammer als je voor het weekend over bent. Dus voor de volgende tent stonden we dan ook op "the list". De Pastis, ook een leuke tent. Bekend om zijn celebspotting. Een echte franse tent. En zoals overal in Amerika, een zeer goede bediening. Goede franse keuken, lekker wijntje erbij, alles er op en er aan. Om de rij te vermijden voor de volgende toptent zijn we daar helaas rond een uur of elf vertrokken. Inmiddels was ons groepje gegroeid tot 9 Nederlanders. Inderdaad, allemaal lui die hier werken. Kortom, als enige student was het gezellig tussen de consultants, fiscalisten en advocaten... Voor de kers op de taart had Ineke bedacht dat we naar de Pink Elephant moesten. Het was erg relax om met wat kenners op pad te zijn. Wanneer ik alleen op pad zou zijn gegaan naar NY was ik waarschijnlijk terecht gekomen in een scharrige Ierse pub. Nu stond ik een van de meest hippe tenten van NY. Met de tips en tricks van Ineke waren we in ieder geval ook weer snel binnen. Ook hier kan je gerust drie kwartier staan te wachten. Goed, het kost je dan wel wat geld (met de hele groep was de rekening 1500 dollar), maar okay, het was het waard. Volgende dag wakker geworden met uitzicht op de wijk van Central Park.

Das toch ook wel deftig, zoals je hier links ziet. Nadat Hp me kwam ophalen zijn we dus maar naar het park gegaan om daar te lunchen. Helaas, deze keer moesten toch echt in de rij gaan staan.

En om met je brakke hoofd een uur te wachten om aan tafel te gaan vonden we, itt de rest van de mensen, toch echt iets te overdreven. Daarom maar wat broodjes gehaald en in het park een beetje bijgekomen. Ook een goede optie! Daarna alle kracht verzameld om verder te gaan met de NY tour. Times Square even meegepikt. En nog even terecht gekomen in een heuse streetparade.

Okay, een streetparade schijnt niet zo bijzonder te zijn in NY, maar als mensen een laffe afspiegeling van een carnavalsoptocht houden voor de Dominicaanse Republiek, dan blijf je toch maar even staan. Verder nog maar een beetje rond gedwaald en toen was het alweer tijd voor de dodemansrit terug naar Boston. Kortom, wat een stad geweldig!

Met de groeten van de ijscoman!

En we zijn weer in Weston

Marco en Sarah zijn na het zien van Brokeback Mountain voor twee weken naar Montana vertrokken en zitten nu in een huisje waar de dichtsbijzijnde supermarkt 50 mile rijden is, terwijl wij weer genieten van het huis, de tuin, de honden en soms van de kat.
Zaterdag hebben we het weekend op gepaste wijze ingeluid met een spelletjesavond..

Gezellig liggen badderen dus en weinig spelletjes.. Hier op de foto links Stephan, samen met HP organisator van de NL borrel, en achter in het bad Dico, ontmoet op de laatste borrel.

Boston - Where everybody knows your name

Excuus voor de lange interval tussen onze posts, ik zag dat het alweer twee weken geleden is maar we hebben er een goede reden voor, het vakantie seizoen is nu echt van start en we hadden de afgelopen twee weken (in volgorde van opkomst) Merijn Tops, Bas Vink, Wies Schellaart, Saskia Slingenberg en Jeroen van de Pol op bezoek.

Merijn is hier gezellig voor een maand op summer school en woont tijdelijk in ons oude huis, Bas en Wies waren voor Accenture in Chicago geweest, Saskia en Jeroen wonen op het ogenblik in Dubai maar zijn drie weken in de US op vakantie en hadden als eerste stop Boston.

Aangezien we tussendoor ook nog verhuist zijn waren het drukke, gezellige en hectische weken. We wonen nu sinds 1 augustus in ons nieuwe huis vlak naast Harvard. Ons nieuwe huis is wat vreemd ingericht en ligt in de achtertuin van een ander huis, maar heeft een boel charme. Verder zit er een prachtige veranda aan vast en kunnen we buiten zitten, met de hitte van de afgelopen weken een welkome feature. We hebben met behulp van Craigslist (soort van Marktplaats) en de Ikea inmiddels een aardige inboedel bij elkaar verzameld.

Het vertrek van de Oaklandstreet verliep nog enigsinds moeizaam door onze (portugees sprekende) huisbaas die opeens vond dat hij 150$ extra van ons moest krijgen voor het vele water dat wij, en onze gasten gebruikten. Volgens hem liepen de kosten de spuigaten uit sinds wij in huis waren komen wonen. Hij voelde zich bestolen en hij moest dus extra geld hebben. Aangezien wij naar amerikaanse begrippen leven als twee woestijn bedoinen (qua watergebruik dan) vond ik dat een lastig verhaal. Maar om de beste terwille te zijn had ik heb met handen en voeten (mijn portugees is net zo slecht als zijn engels) duidelijk gemaakt dat ik er over zo nadenken en met een tegenbod zou komen. Navraag bij de watermaatschappij leerde mij echter dat het verbruik constant was maar dat de waterprijs per 1 juni omhoog was gegaan. Om hem enigsinds tegemoed (ivm vele bezoek) te komen had ik bedacht dat ik hem wel 30 dollartjes wilde schenken. Gewapend met deze kennis, allesinds redelijke oplossing en een vriendelijke glimlach naar de buurman, hij reageerde uiterst sympatiek door me in Portugees toe te grommen dat ik me niet met zijn zaken moest bemoeien en dat hij mijn geld niet meer wilde. Zijn gezicht staat nog steeds op onweer maar zijn vrouw lacht al weer naar ons.

Voor de rest veel gezelligheid in het zomerse Boston, alle vrienden in Nederland staat garant voor veel ouderwetsche borrels, leuke discussies en de slechte grappen (schools out let's party!). Vannavond zijn Piepers en ik in Weston in het huis van Marco en Sarah en hebben we voor het eerst in twee weken even wat tijd voor onszelf, ook wel weer eens lekker.

dat was even een korte update, binnenkort meer teksten en de foto's, ik ga nu van mijn welverdiende nachtrust genieten.

all the best! HP

p.s. ons nieuwe adres is:

67a Danastreet apt 1 L
Cambridge MA 02138