In het inspirerende gezelschap van Maarten, Stephan, David, Merijn en Piepers hebben we een bijzonder volwassen week achter de rug;
Donderdag NLBorrels:
de maandelijkse societeits borrel van de Nederlandse gemeenschap in Boston - gewoon hard drinken, beetje blaaten en handjes schudden met gezellige nieuwe Nederlanders (enter David). Merijn, Ivanka en Maarten doen een gezellige naborrel tot een uur of 6. Maarten slaapt alleen..
Vrijdag:
Ik heb productievere dagen gehad in mijn leven, daarom de verleiding om de Vrimibo (vrijdagmiddag borrel) mee te pakken weerstaan en 's avonds mijn broques in de hoek geslingerd, een goed boek gepakt en rustig gecrashed in Weston.
Zaterdag:
De dag begint verwarrend met een SMS van Stephan om zaterdag ochtend om 11:54
Huh............is dit de hemel? Waar ben ik?............Hallo ik voel mijn benen niet meer ............water..............help................mamma
Vervolgens een wat warrig telefoontje van Maarten over dat hij tot 7 uur in de haven heeft gezeten. Om een kort verhaal lang te maken, Tom, David, Maarten en Stephan hebben zich prima vermaakt met een spelletjesavond met wat versnaperingen, om 7 uur 's ochtends hadden ze zin om te zwemmen en hebbeb ze een duik in Boston Harbor genomen om vervolgens met een stofzuiger, duikbril en vlag een korte parade te houden in de North End.
Wat je de jongens wel moet meegeven is dat ze keurig om 2 uur op de golfbaan stonden voor 18 holes golf. De frisse lucht en het goede gezelschap deed wonderen en buiten Maarten zijn zweetaanvallen leek er niets aan de hand. De eerste ronde van de Wayland open is overigens overtuigend gewonnen door Maarten - respect.
Om dit te vieren hebben we gezellig ge-BBQ-ed in Weston,
Merijn,
David
en Piepers vonden golf iets voor oude mannen en schoven dus bij de BBQ aan. De hele avond mooie, brakke en/of gave verhalen zitten vertellen over hoe mooi het studenten leven toch was (en voor david is)...
Zondag:
Doorgegaan waar we de avond er voor waren gebleven de hele dag mooie, brakke en/of gave verhalen zitten vertellen over hoe mooi het studenten leven toch was... 's Middags nog een kleine activiteit; naar het bos met Calvin en Hobbes.
Met zijn allen in de wagen
En iedereen is dikke vrienden!
Maandag:
werd David 24 en was het Merijn zijn laatste avond, dus dat moest gevierd worden. Uit eten onder het motto never change a winning team schoven voor dit feestje (je raad het al) Stephan, Maarten, Merijn, David, Piepers en ik aan. Lekker gegeten en de hele avond mooie, brakke en of gave verhalen zitten vertellen over hoe mooi het studenten leven toch was.....
Vooruitlopend op het enorme salaris dat Merijn binnenkort ongetwijfeld gaat verdienen was hij zo vriendelijk om bij de credit card roulette als winnaar uit de bus te komen (met als prijs de rekening voor de avond)
Op het einde moest er nog bijna even gebrast met een grote Amerikaan, waarom was niet helemaal duidelijk, maar hij heeft er ongetwijfeld om gevraagd.
Kortom een enerverende week, maar zoals altijd komt aan alle goede dingen een eind; Merijn is gisteren avond moe maar voldaan terug naar Nederland gegaan, Maarten en ik weer aan het werk, David aan zijn scriptie begonnen, Piepers heeft haar onderzoek weer opgepakt en Stephan is verder gegaan met de verovering van de Amerikaanse markt met zijn bedrijf. Een fantastische week achter de rug, met veel plezier, mooie verhalen en dito grappen en ook nog goede gesprekken. Zoals Stepan mailde "het was een weekend om in te lijsten", en zo is het maar net!
No comments:
Post a Comment