San Luis (29 nov - 5 dec) (HP)

Omdat we nog uitgebreid terugkomen in Buenos Aires hebben we nu besloten om hier nu niet te lang te blijven en na drie dagen te vertekken uit deze waanzinnige stad, maar we komen hier zeker uitgebreid terug. In eerste instantie wilde we onze eerste week in een strandstoel met een cocktail in de hand op een tropisch strand doorbrengen maar de strand mogelijkheden zijn hier helaas beperkt, Mar del Plata is een soort Lloret de Mar en niet echt mooi, Puenta del Este is een optie zijn ligt in Uruguay, is duur en niet echt mooi. Helaas dus geen strand maar om een rustige eerste week te hebben hebben we de nachtbus van Buenos Aires naar San Luis genomen.

Bussen zijn de meest gangbare manier van vervoer in Argentinie, je hebt de keuze tussen semi cama (gewone stoelen), cama (business class stoelen) en cama total (bijna een bed). De bussen zijn erg comfortabel, de wegen goed en omdat de Argentijnen om een onduidelijke reden nooit voorin willen zitten kunnen we altijd de stoelen boven de chauffeur boeken, dus met een fantastisch uitzicht. Kijk op www.andesmar.com voor meer info en het boeken van tickets.

San Luis is het Emmeloord van Argentinie, een saaie provinciestad zonder enige uitstraling, leek ons een uitgelezen plek om een paar dagen niets te doen, boeken te lezen en in de zon te monopoly-en. Er is in deze wereldstad precies 1 hostel met op het moment van onze aankomst ook precies 1 gast, dus plek genoeg.

Het hostel is heerlijk rustig, schoon, en heeft een relaxed tuin (www.sanluishostel.com.ar) de eigenaar is de argentijnse tegenhanger van de gevallen serie ondernemer Erik de Vlieger, hij werkt bij de plaatselijke bank, verhuurd taxi´s , is touroperator, bemiddeld in vastgoed en runt ons hostel.

Nadat hij ons hartelijk welkom heeft geheten (handje voor HP, dikke kus voor Piepers) worden we meteen uitgenodigd om mee te gaan met hem de bergen, waar hij bemiddeld in de verkoop van een stuk land. We worden samen met een dikke Argentijn (verkoper van het land), Franse schilder (potentiele koper), de eigenaar van het hotel (de manager) in de ford Fiesta van zijn moeder gepropt.
De verdere middag is een bijzondere vermakelijke kennismaking met het prachtige achterland van San Luis. Zo lelijk als San Luis is zo mooi zijn de bergen die de stad omringen, in een landschap wat erg lijkt op de Schotse hooglanden gaan we helemaal 4x4 in het zwaar beladen Fordje van de baas. Dat deze auto hier totaal niet op berekend is is ¡No Problemo! en de stemming zit er goed in, af en toe de auto uit om te helpen bij de echt steile bergen maar verder een prachtige rit door de Pampa´s en de bergen. De dikke Argentijn krijgt een acute aanval van bronchites wanneer we 5 minuten moeten lopen tegen een berg op, wordt volledig paars en lijkt te sterven. Gellukkig is er en Gaucho in de buurt die hem bovenop zijn paard hijst en terug brengt naar onze auto. Als de dikke Argentijn niet meer helemaal paars is vraag ik of het een beetje gaat antwoord hij, licht kwijlend en hoestend ¡Fantastico!. Onze oude macho komt er de rest van de middag niet echt meer bovenop.

Na het bezichtigen van het stuk land krijgen we ongevraagd een volledige tour door de bergen aangeboden door onze gastheer. Het landschap is overweldigend mooi en we krijgen een tour langs een aantal waanzinnig mooie site´s Paso del Rey (een 300 jaar oude kerk in de middle of nowhere, in een dorp met 3 huizen), Inti Huasi (een prachtige grot midden in de bergen) en een tour door de highlands. Onze serieondernemer annex tourguide is (terecht) zeer enthusiast over de regio en bezorgd ons een onvergetelijke middag, en we besluiten de volgende dag terug te gaan naar dit prachtig gebied om een paar dagen te gaan kamperen.

Op de terugweg verteld onze tourguide dat we die avond van harte welkom zijn bij een BBQ bij een van zijn vrienden thuis, maar dat hij eerst even een uur naar zijn psycholoog moet met zijn vriendin omdat ze in relatie therapie zijn en zij vind dat ze niet de aandacht krijgt die ze verdient.

De BBQ met zijn vrienden is indrukwekkend, in het gemiddelde Argentijnse huis is een BBQ kamer aangebouwd met een King Size BBQ. Per persoon wordt er 800 gr vlees ingekocht, en de maaltijd wordt afgesloten met een kilo-tje ijs. Verder genoeg drank om de taal barriere te laten vervagen.

De volgende dag met alle kampeer spullen in de bus omhoog de bergen in. Er rijdt drie keer per dag een busje de bergen in. Voor 3$ kun je ruim 2 uur mee omhoog tussen alle locals in (geen tourist gezien). Op het laatst helemaal alleen in de bus hoog door de bergen, erg indrukwekkend en bij een ondergaande zon, harde wind en overwaaiende wolken een indrukwekkende rit. Nadat we aan het einde van de wereld zijn aangekomen, het is compleet verlaten in het gebergte waar we uitstappen, dus bus draait meteen op en vertrekt zijn we voor het eerst in tijden echt met zijn tweeen.

Kort gelopen en op de Highlands onze tent opgezet achter een grote steen tegen de wind, nog even genoten van een gezonde avond maaltijd in het waanzinnige landschap vroeg naar bed. ´s nachts nog een keer wakker geworden omdat er om 2 uur opeens een jeep op een kilometer afstand voorbij reed.... spooky wat deed die man daar midden in de nacht.....

De volgende dag 18 kilometer gelopen door de stomachtige highlands, viel niet mee de eerste keer lopen met volle bepakking, maar gelukkig hebben we wel alle spullen die we nodig hebben om veilig en min of meer comfortabel de highlands door te komen. We zetten ´s avonds de tent op aan een glasheldere rivier, lekker liggen lezen in de zon, zonder succes geprobeert een dam te bouwen en lekker gegeten aan de rivier.

De volgende dag erg rustig opgestaan, beetje gezwommen in de rivier en rond de lunch gaan lopen, het is waanzinnig lekker weer, warm en strak blauw. De wandeling op dag twee is zwaarder dan we verwacht hadden, maar wel prima. Nadat we eindelijk bij een verharde weg zijn aangekomen in de achterbak van een jeep die net zo oud was als de hoogbejaarde opa die hem bestuurde. lekker in de zon met de wind terug door de haren de bergen uit, terug naar Emmeloord op de Pampas....

Nog een dagje gerelaxed, lekker steak gegeten, spelletje gespeeld, ´s avonds wezen drinken en samen veel gelachen.

Na bijna een week gaan we weer verder, ondanks dat San Luis zelf niet zo bijzonder is was de omgeving fantastisch, de hostel eigenaar meer dan hartelijk en kijken we met plezier op zes dagen San Luis terug.

Buenos Aires (27 nov - 29 nov) (HP)

De Argentijnse Vlag

Zoals een vriendin me al had geschreven, In Buenos Aires ben je nooit te lang, en dat klopt!

Na een prima nachtvlucht (Annique op de grond, HP 4 stoelen om op te liggen) hebben we al in het vliegtuig kennis mogen maken met een van de meest vermakelijke eigenschappen van de Argentijn, ze praten graag met buitenlanders om deze gevraagd en ongevraagd te voorzien van adviezen. Buenos Aires heeft een prima georganiseerde luchthaven waar we snel weg waren (we hoefte niet op onze tassen te wachten...).

Met een plezierige taxi chauffeur die ons niet eens oplichtte (buiten Nederland bestaan ze gelukkig nog) in BA een hostel gezocht, prima twee persoons kamer in het centrum van de stad, gedouched en de stad in voor een afspraak met Victoria en Hugo. Victoria en Hugo zijn spaanse vrienden die op 5 november zijn getrouwd (!) en op huwelijksreis waren in Argentinie (klinkt bekend). Zij waren verwoede pogingen aan het doen om terug te reizen naar Spanje maar door de staking van Airolineas Argentinia waren zij gestrand in BA. Gezellig gegeten in het beste steakhouse van BA (....) en samen met hun door de binnenstad gelopen om wat nieuwe kleren en kampeerspullen te kopen.

Verder in BA niet heel veel gedaan, lekker op het dakterras gezeten, boek er bij, spelletje (we hadden de reispelletjes gelukkig in de tas zitten, Plomp de reismonopoly draait overuren) gespeeld en de reis gepland. In een shopping run alle benodigdheden voor ons reis aangevuld. We zijn niet meer van de locals te onderscheiden met onze all Argentinian look, !Ole¡

Verder wat rondgelopen maar we hebben het echte site seeing bewaard voor de terugweg wanneer we nog 4 dagen in Buenos Aires zijn.

De rondreis gaat beginnen en is te volgen op deze kaart

Amsterdam - Boston (25 nov - 26 nov) (HP)

Na een aantal hectische weken/maanden is het dan eindelijk zover, Piepers en ik vertrekken op onze honeymoon en aansluitend naar Boston. De laaste week heeft in het teken gestaan van het afscheid nemen van familie, verhuizen van onze spullen naar de berging, huis verkopen en de laatste administratieve zaken regelen. Donderdag hebben we onze makelaar een volmacht gegeven voor de overdracht van ons huis en heb ik mijn laptop en telefoon van de bank ingeleverd en zijn we nu dus echt klaar voor ons vertrek. Na een afscheidsmaal bij Jeroen en nog een allerlaatste borrel in de eigen schuld zijn we in alle vroegte naar Schiphol vertrokken. We vertrekken dus Nederland huilt, regen, storm, 800 km file. Op Schiplhol nog een laatste keer verrast door de grote groep vrienden en familie die ondanks het noodweer de moeite hebben genomen om ons te komen uitzwaaien. Lieve allemaal jullie zijn fantastische geweest, zonder al jullie hulp en support hadden we dit nooit kunnen regelen en we vertrekken met de zekerheid dat we in Nederland een fantastische familie en vriendengroep achterlaten.
Na een laatste kop koffie, een traan een een laatste grap gaan we om 10:00 door de douane. Nadat Annique haar volledige snijset uit haar handbagage had verwijderd was de douane ook akkoord met ons vertrek.
Om 10:15 werd duidelijk dat onze vlucht naar Parijs wegens " een technische mankement" in elk geval zou worden vertraagd tot 12:30. Aangezien onze aansluitende vlucht naar Boston om 13:00 vanuit Parijs vertrok hadden we spoed overleg in de KLM business lounge (champagne!!). Door de altijd behulpzame grondstewardess van de KLM zijn we overgeboekt naar de directe vlucht naar Boston om 14:00, dus dat was een meevaller, enige nadeel was dat de al onze bagage (twee tassen voor 7 weken zuid Amerika en twee tassen met al onze spullen voor ons verblijf in Boston) ergens tussen Amsterdam en Parijs was blijven steken. Geen reden voor paniek maar wel onhandig aangezien we in onze handbagage alleen maar boeken hadden zitten die vanwege het gewicht niet meer konden worden ingechecked.

Na een prima vlucht naar Boston, waar weinig over te melden was behalve dat de vlucht voor drie kwart leeg was en we dus allebei een hele rij stoelen hadden en konden slapen.

Nadat we in Boston vriendelijk welkom waren geheten door de besnorde demoon van de US immigration services bleek inderdaad dat alle bagage kwijt was en voorlopig niet terug zou komen. Met een vermissingsbewijs en een tas vol boeken kon ons verblijf in de US dus beginnen.

We hadden via via een adres gekregen waar we konden logeren (in ruil voor Nederlandse tijdschriften en oude kaas). Gewapend met een huur auto en een adres op zoek naar Sarah en Marco (ons logeeradres). Na wat zoeken aangekomen bij het prachtige huis (type dynasty ranch) net buiten Bosten waar we meer dan hartelijk welkom werden geheten. Het blijft altijd een gok hoe het is om bij wildvreemden, laat in de avond aan te kloppen voor een overnachting, maar dit was bijzonder gezellig. Goed gegeten, een glas wijn er bij en een leuk gesprek over het verhuizen naar Amerika (wat zij 9 maanden geleden hadden gedaan en wat wij nu gaan doen) Ongemerkt door onze jet lag heen geborreld en uiteindelijk om 23:00 naar bed.

Helaas laat mijn lichaam zich niet helemaal voor de gek houden dus om 05:00 klaar wakker, nog wat gelezen en zodra de malls open waren naar de starbucks en de macy´s voor koffie en wat schone kleren. De rest van de dag bezig geweest om bagage terug te krijgen, we vlogen ´s avonds door naar Buenos Aires. Een eerste confrontatie met de altijd vriendelijke maar weinig behulpzame amerikaanse automatische antwoordapparaten en voice response systems. Als het lukte om iemand te spreken te krijgen dan varieerde de locatie van onze tassen van Parijs, tot Detroit, tot Chicago, kortom overal behalve in Boston. Aangezien we onze vlucht niet konden verzetten, plan B in werking gezet en met geleende rugzakken van onze gastvrouw en heer, 2 onderbroeken, wat t-shirts en genoeg leesvoer vertrokken richting de luchthaven. Hier nog een laatste, tervergeefse poging om onze spullen terug te krijgen, en toen dus maar met twee lege rugzakken naar Zuid Amerika vertrokken.... vol goede moed naar het land van de Gauchos, Maxima, steaks en heel erg veel bergen !!